ROZPROMIENIAŁ

rozpromieniał

księżyc świtem

pachniesz nocą nieprzespaną

a mi nadal szczęścia mało

rześki ranek słońce wstaje

ciepłą rękę mi podajesz

chwytam ją i tak namiętnie

w jej uścisku cały mięknę

wraz ze  słońcem znów  wysoko

wznoszę siebie ku obłokom

by po chwili sięgnąć nieba

bo nic piękniejszego nie ma

________________________

Stanisław Czeremuga

10 sierpień 2019 r.